به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

مراتب انسان در بهشت بر اساس مراتب درکش از قرآن است

تاریخ انتشار: ۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۴۸۴۶۸۷۲

دعا نزدیک‌ترین و مؤثرترین رابطه انسان با خداست. دعا در فرهنگ اسلامی از مهم‌ترین عبادات است؛ تا آنجا که خداوند در قرآن مجید پس از امر به دعا و وعده استجابت «وَقالَ رَبُّکُمُ ادْعُونی أَسْتَجِبْ لَکُم» می‌افزاید: کسانی که در برابر این رابطه نزدیک خلق و خالق تکبر می‌ورزند به زودی با ذلت وارد دوزخ می‌شوند: «اِنَّ الَّذینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبادَتی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخِرینَ».

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

یکی از دعا‌های وارد شده در ماه مبارک رمضان دعای ابوحمزه ثمالی است. ابوحمزه از برخی امامان دعا‌های متعددی آموخته است. شیخ طوسی در مصباح المتهجّد، به نقل از ابوحمزه، دعایی از امام سجاد (ع) آورده که در سحر‌های ماه رمضان خوانده می‌شود و به دعای ابوحمزه ثمالی مشهور است و شرح‌هایی نیز بر آن نوشته شده است. این دعای نسبتاً طولانی مضامین اخلاقی و عرفانی والایی دارد و خواندن آن در بین شیعیان متداول است.

دعای ابوحمزه ثمالی یکی از دعا‌های پرفضیلتی است که امام سجاد (ع) آن را در هنگام سحر می‌خواندند. ویژگی‌های منحصر به فرد این دعا، آن را بسیار متمایز کرده است. این دعا شامل صفات خداوند، اسم اعظم و همچنین شامل مفاهیمی مانند سنگینی بار گناهان، لزوم اطاعت و پیروی از پیامبر اکرم (ص) و خاندان معصوم او، دشواری‌های قبر و قیامت است.

حجت الاسلام والمسلمین سید عباس حسینی قائم‌مقامی در سلسله یادداشت‌هایی از رهگذر شرح و تفسیر دعای ابوحمزه ثمالی زوایای پنهانی که در این دعای نورانی نهفته است را مطرح می‌کند. آنچه در ادامه می‌خوانید ششمین قسمت از شرح و تفسیر دعای ابوحمزه ثمالی است:

از هر چیزی غیر تو منقطع می‌شوم، این قلب‌هایمان را به نگاه و به تجلی خودت روشن کن! تا اینجا قلب‌ها آنچنان دیده معلوم نیست این قلب‌ها چشم دارد.

این چشم قلب‌ها آنچنان تیزبین بشود که بتواند حجاب‌ها را پاره بکند، حجاب‌ها را بدرد، حجاب‌ها را کنار بزند، کدام حجاب‌ها را؟ حجاب‌های ظلمانی! نه. اصلاً این برای بحث حجاب ظلمت نیست. این دیگر نگران گناه نیست. این نگران ذنبی المانع نیست. این ذنبی هم که می‌گویند دیگر ذنبش، ذنب نورانی است. وقتی حضرت امیر (ع) در دعای کمیل یا وجود مقدس امام سجاد (ع) در دعای ابوحمزه صحبت از گناه می‌کند گناه نورانی منظور است. محصول حجاب‌های نور است. این امر را در اوج قرب الهی می‌خواهد.

وقتی انسان در مقام حضور بر می‌آید در مقام درک حضور بر می‌آید نور را می‌بیند خود نور، شدت نور مانع دیدن می‌شود. این می‌شود حجاب بر اینکه بتواند به آن نزدیک بشود و این قرار است به مقام عنداللهی برسد، به مقام فنا برسد پس باید این حجاب‌های نوری چه بشود؟ کنار برود تا باز این بتوانند جلوتر برود تا به مقام فنا برسد.

پس بنابراین، دعاها، متناسب با درکی است که انسان از مراتب خطاب الهی دارد و درکی است که انسان و آن مرتبه‌ای است که انسان از کمال بهره مند می‌شود لذا روایت در اصول کافی داریم. خدا رحمت کند استاد بزرگوارمان مرحوم آیت الله علامه حسن زاده آملی مکرر این روایت را می‌خواندند و می‌فرمودند: «آقاجان مراتب انسان در بهشت، (بهشت نتیجه عمل انسان در کمال انسان است دیگر!) بر اساس مراتب درکش از قرآن است.» لذا این روایت را می‌خواندند در جهان پسین، در جهان آخرت انسان خطاب می‌شود. در حدیثی از پیامبر آمده است: «عَدَدُ دَرَجِ اَلْجَنَّةِ عَدَدُ آیِ اَلْقُرْآنِ فَإِذَا دَخَلَ صَاحِبُ اَلْقُرْآنِ اَلْجَنَّةَ قِیلَ لَهُ اِرْقَأْ وَ اِقْرَأْ لِکُلِّ آیَةٍ دَرَجَةٌ فَلاَ تَکُونُ فَوْقَ حَافِظِ اَلْقُرْآنِ دَرَجَةٌ.» رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: تعداد درجات بهشت به تعداد آیه‌های قرآن است، هنگامی که اهل قرآن وارد بهشت شود به او گفته می‌شود قرآن بخوان و بالا برو، برای هر آیه‌ای درجه‌ای است، بنابراین بالاترین درجه از آنِ حافظان قرآن است. یعنی به میزانی که شما قرائت قرآن داری ارتقا پیدا می‌کنید. اِرْقَأْ وَ اِقْرَأْ. یعنی ارتقا وجودی انسان متناسب با قرائتی است که از قرآن دارد منتهی توجه داشته باشید اِرْقَأْ وَ اِقْرَأْ، اقراء آنجا است! اقراء در جهان آخرت است!

اقراء در جهان آخرت معنی پیدا می‌کند. در جهان پسین قرائت سطحی می‌تواند باشد شما قرائت می‌کنید بدون اینکه ممکن است در جانتان نفوذ کرده باشد، اما قرائت آنجا شما به میزانی قرائت می‌کنید که قرآن با جانتان عجین شده باشد و مراتب وجودی اش با مراتب وجودی قرآن یکی شده باشد قرآن را با خودش می‌برد و صاحب قرآن می‌شود. اِرْقَأْ وَ اِقْرَأْ. بخوان! بالا برو! چقدر قرآن بلد هستی! آنجا گفته می‌شود به انسان در بهشت چقدر قرآن بلدی! چقدر با خودت قرآن آورده‌ای! چقدر از سرمایه قرآن بهره‌مند هستید! اِرْقَأْ وَ اِقْرَأْ. بخوان! برو بالا! بخوان جایزه بگیر برو بالا! ظهور ظاهر کن برود بالا! این‌ها همه‌اش نشان است.

خدا رحمت کند مرحوم علامه حسن زاده را یکی از مهمترین آموزه‌های ایشان که خیلی روی آن تمرکز داشتند و ما از بهره مندی‌های انحصاری در محضر شریف ایشان بود برای ما همین تاکید بر یک یگانگی میان انسان با قرآن بود و دیگر تعبیری ایشان داشتند تفسیر انفسی از قرآن. ما تفسیر‌های زیادی از قرآن داریم.

منبع: مهر

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: بهشت انسان قران دعای ابوحمزه ثمالی حجاب ها قلب ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۴۶۸۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حکمت عفاف و حجاب در ادیان آسمانی

مسئله عفاف و حجاب مورد تأکید کتب آسمانی و آموزه‌های انبیای الهی است. نمونه‌های متعددی از مسأله حجاب در کتب مقدس مسیحیان و یهودیان ذکر شده است. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، حجاب معادل تحفّظ نسبت به مواجهه‌ی غیر اصولی با افراد غریبه و یا دوری از نگاه آنهاست. این مسئله ریشه در فطرت و ذات پاک انسان‌ها دارد. در واقع انسان‌ هر اندازه به سمت تقویت ایمان به خدا حرکت و از خطاها وگناهان دوری کند، به همان میزان بر عفت و حیای او اثر مثبت می‌گذارد و  فرد مؤمن به صورت خودکار علاقه دارد در دید نامحرمان نباشد،‌ اما همین که از خدا فاصله گرفت، به مرور زمان تقیدات خود را کنار می‌گذارد و این امر سبب می‌شود به تدریج از ارزش‌هایی مثل حیا و حجاب فاصله بگیرد.

از این روست که مسئله عفاف و حجاب مورد تأکید کتب آسمانی و آموزه‌های انبیای الهی است. نمونه‌های متعددی از مسأله حجاب در کتب مقدس مسیحیان و یهودیان ذکر شده است. در رساله پطرس آمده است «همچنین ای زنان، شوهران خود را اطاعت نکنید تا اگر بعضی نیز مطیع کلام نشوند، سیرت زنان ایشان را بدون کلام دریابد * چون که سیرت طاهر و خدا ترس شما را ببینند * و شما را زینت ظاهری نباشد، از بافتن موی و متحلّی شدن به طلا و پوشیدن لباس * بلکه انسانیت باطنی، قلبی در لباس غیر فاسدِ روح حلیم و آرام که نزد خدا گرانبهاست* زیرا بدین گونه، زنان مقدسه در سابق نیز که متوکّل به خدا بودند، خویشتن را زینت و شوهران خود را اطاعت می‌کردند * مانند ساره که ابراهیم را مطیع بود و او را آقا می‌خواند و شما دختران او شده‌اید. (انجیل، رساله پطرس رسول، باب سوم، فقره (1-6) همچنین در رساله پولس چنین آمده است «و همچنین زنان، خویشتن را بیارایند به لباس مزین به حیا و پرهیز، نه به زلفها و طلا و مرواید و رخت گرانبها، بلکه چنانکه زنانی را می‌شاید که دعوی دینداری کنند به اعمال صالحه. (رساله پولس به تیمونائوس، باب دوم، فقره 9 و10)

میزگرد| درباره حجاب طوری برخورد نکنیم جوان‌مان دین‌گریز شود / خصلتی که اجر شهید را دارد

نزدیک به این نوع دعوت نسبت به عفاف و حیا را در قرآن با تعابیر دیگری می‌یابیم. خداوند در آیه31 سوره نور خطاب به پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله می‌فرماید «وَ قُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَلا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُولِی الإرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاءِ وَ لا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِنْ زِینَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»؛ یعنی «و به زنان با ایمان بگو: چشمان خود را از آنچه حرام است فرو بندند، و شرمگاه خود را حفظ کنند، و زینت خود را مگر مقداری که پیداست [در برابر کسی] آشکار نکنند، و ] برای پوشاندن گردن و سینه [مقنعه‌های خود را به روی گریبان هایشان بیندازند و زینت خود را آشکار نکنند مگر برای شوهرانشان، یا پدرانشان، یا پدران شوهرانشان، یا پسرانشان، یا پسران شوهرانشان، یا برادرانشان، یا پسران برادرانشان، یا پسران خواهرانشان، یا زنان [هم کیش خود] شان، یا بردگان زر خریدشان، یا خدمتکارانشان از مردانی که ساده لوح و کم عقل اند و نیاز شهوانی حس نمی‌کنند، یا کودکانی که [به سنّ تمیز دادن خوب و بد نسبت به امیال جنسی] نرسیده‌اند و زنان نباید پاهایشان را [هنگام راه رفتن آن گونه] به زمین بزنند تا آنچه از زینت‌هایشان پنهان می‌دارند [به وسیله نامحرمان] شناخته شود. و [شما] ای مؤمنان، همگی به سوی خدا بازگردید، امید که رستگار شوید.»

کارنامه 40 ساله عفاف و حجاب (1)| یوسف نبی چرا گرفتار گناه نشد؟ / برای اصلاح عفاف و حجاب مردم را تکریم کنیم

در این آیه چند دعوت از سوی خداوند انجام شده است: فروبستن چشم، حفظ عفت، پنهان کردن زینت، دسته‌جات محارم و توبه؛ رعایت تمام این مسائل شرعی سبب می‌شود انسان به فلاح و رستگاری برسد. این مسئله یکی از حکمت‌های حفظ عفاف و حجاب است؛ یعنی انسان مؤمنی که قصد دارد به رستگاری برسد،‌ این رستگاری در رعایت عفاف و حجاب اوست و در واقع حجاب، مسیر رسیدن به رستگاری را برای انسان مؤمن هموار می‌کند و او را به درجات عالی در دنیا و آخرت می‌رساند. این امر همان حکمتی نهفته در سایر کتب آسمانی در راستای دعوت به رعایت عفاف و حجاب است.

در اوج بانوانی که در پرتو این خصلت مسیر رستگاری را در دنیا و آخرت پیمودند، حضرت مریم و حضرت زهرا سلام‌الله علیهما و برخی از بانوان شاخص تاریخ بودند. بنابراین با مرور سیره آن بزرگواران می‌توان تبیین بهترین از خصلت عفاف داشت. هرچند مسیحیت در سده‌های گذشته مسیر انحراف را پیمود و با پیروی از مدرنیته حجاب از نماد مریم مقدس (س) برداشت تا مقدمات افول خود را رقم بزند.

انتهای‌پیام/